In mijn praktijk zie ik veel verschil van mening, vaak ook tussen ouders onderling, over de time-out.
Over of..,het moment waarop.., hoe vaak waarschuwen.., hoe lang mag hij duren..,hoe lang consequent blijven.., enzovoort.
Daar zit de crux!
Zoals met veel dingen in het leven staat of valt het resultaat met kennis van de achterliggende gedachten, overtuiging en de juiste uitvoering. Zeker bij opvoeden werkt toepassen van losstaande en onvolledige techniekjes niet.
Oké dan googelen we toch even op het internet: 'Wat houdt de time-out in en hoe pas ik hem toe”?
Helaas, dan kom je van een koude kermis thuis, blijkt uit recent onderzoek door de 'Fontys Hogeschool Pedagogiek'*.
Dit onderzoek toont aan dat de informatie op het internet over de time-out niet best en onvolledig is.
Er is zelfs geen overeenstemming over wat de time-out zou moeten inhouden.
Complexe opvoedtechniek
Soms wordt de time-out bij de positieve opvoedtechnieken en soms bij de negatieve opvoedtechnieken ingedeeld.
Men is het er wel over eens dat het een complexe opvoedtechniek is.
Dat kan goed verklaren waarom hij zoveel discussie oproept.
Onvolledige en te summiere informatie kan, zo blijkt dus in de praktijk, tot misverstanden en conflicten in het opvoeden leiden. Het is de eerste keer dat er zo'n kritische analyse van opvoedinformatie op het internet is gemaakt. En er wordt heel wat geschreven over opvoeden
1 appel + 1 peer = ?
Als we het over de time-out hebben stel ik voor dat we proberen het over hetzelfde te hebben. Ik onthoud me van een oordeel over het goed of fout van de time-out. Het is afhankelijk van je visie als ouders over wat je met de opvoeding wilt bereiken, de omstandigheden en de situatie.
Ouderschap & Opvoeden is een heel persoonlijk (leer)proces.
Om een keuze te kunnen maken en er met elkaar over van gedachten te kunnen wisselen is het wel handig over goede informatie te beschikken.
Als je het doet doe het goed!
Ik sluit mijn tweeluik over de time-out graag af met '10 stappen van een time-out. Belangrijke onderdelen die bijdragen aan een goede toepassing.
Met dank aan de Fontys Hogeschool voor hun grondige analyse van de time-out. Ik ben het eens met hun conclusie dat we als opvoeddeskundigen een grote verantwoordelijkheid hebben als het gaat om het vermelden van 'goede en volledige informatie' over opvoeden op het internet.
Het internet is tegenwoordig een van de belangrijke bronnen waar je als ouder je informatie vandaan haalt!
10 stappen van een time-out
1. Een time-out wordt gezien als een adequate opvoedstrategie; kinderen krijgen de ruimte om in een prikkelvrije omgeving met behulp van zelfcontrole ongewenst gedrag te stoppen en tot rust te komen.
2. De time-out moet een veilige en neutrale plek zijn, niet een plek die kinderen angst kan aanjagen of die zo gezellig is dat je kind er liever blijft zitten.
3. Belangrijk is dat je als ouders de regie houdt: Jij bepaalt wanneer de time-out klaar is en niet je kind.
4. Als je kind zijn time-out plek voortijdig verlaat, is meteen terugbrengen de beste optie.
5. Cruciaal is om niet toe te geven als je kind protesteert en bv. tegen de deur schopt, want zo leert je kind dat kabaal maken iets oplevert.
6. Na afloop van een time-out is het belangrijk om je kind op gang te helpen met een activiteit en positieve aandacht te geven, zodra de gelegenheid zich voordoet.
7. Bij toepassing moet je je kind (kort!) uitleg geven waarom hij/zij een time-out krijgt en ook hoe lang je kind op de aangewezen plek moet blijven zitten.
8. Vooraf dreigen met time-out leert kinderen niet om gewone instructies op te volgen.
9. Als je kind blijft schreeuwen gaat de tijd pas in als hij/zij rustig is geworden.
10. De tijd die je kind in de time-out doorbrengt, kan kort zijn (1 minuut per leeftijd tot een maximum van 5 minuten).
* Bron:
'Informatie op het internet over time-out als opvoedstrategie. Een analyse met inhoudelijke en formele criteria'. Christa Nieuwboer, Tristan Frencken en Randy ter Hark (Fontys Hogeschool Pedagogiek). Pedagogiek 34e jaargang, 2, 2014,
