Als er geen betere voorlichting en begeleiding komt, is de algemene verwachting dat de scheidingscijfers verder zullen oplopen.
 

Waarom praten we over kinderen zo vaak in termen van leerproblemen en gedragsproblemen?

Een kind dat niet oplet heeft ADHD, een kind dat zichzelf niet zo goed kan verkopen heeft autisme, en een kind dat zenuwachtig is voor een toets heeft faalangst, een kind dat een scheiding meemaakt moet naar een therapeut.

Niet elk probleem is een stoornis, niet elke vorm van lastig gedrag behoeft medicatie en niet elke (lastige) situatie voor een kind behoeft een therapeut of een kindercoach.

 

In mijn praktijk zie ik veel verschil van mening, vaak ook tussen ouders onderling, over de time-out.

Over of..,het moment waarop.., hoe vaak waarschuwen.., hoe lang mag hij duren..,hoe lang consequent blijven.., enzovoort.
Daar zit de crux!

Zoals met veel dingen in het leven staat of valt het resultaat met kennis van de achterliggende gedachten, overtuiging en de juiste uitvoering. Zeker bij opvoeden werkt toepassen van losstaande en onvolledige techniekjes niet.


Oké dan googelen we toch even op het internet: 'Wat houdt de time-out in en hoe pas ik hem toe”?
Helaas, dan kom je van een koude kermis thuis, blijkt uit recent onderzoek door de 'Fontys Hogeschool Pedagogiek'*.
Dit onderzoek toont aan dat de informatie op het internet over de time-out niet best en onvolledig is.
Er is zelfs geen overeenstemming over wat de time-out zou moeten inhouden.

De time-out als opvoedtechniek, iedereen kent hem wel.
Hij doet denken aan het vroegere 'in de hoek staan'. 'Ouderen' onder ons hebben dat allemaal wel eens ondergaan.
Pas jij de time-out als opvoedtechniek toe? Of heb heb jij hem ooit toegepast? Werkte hij voor jou?
Wat maakt deze techniek zo populair? Is hij zo effectief als de 'nanny' ons wil doen geloven?
Wat maakt hem zo omstreden? Is hij zo schadelijk als 'pleiters voor het 'geweldloze opvoeden' ons willen doen geloven?

Folder digitaal: 
"Samen succesvol ouders blijven"
Informatie voor ouders met kinderen over echtscheiding

Idem Folder in A4 formaat:
"Samen succesvol ouders blijven"
Informatie voor ouders met kinderen over echtscheiding
Voorkant klik hier       Achterkant klik hier


Folder in A4 formaat:
"Een succesvol Nieuw Samengesteld Gezin"
Informatie voor ouders die kinderen hebben en/of een nieuwe partner met kinderen,
binnenkort gaan samenwonen of al een samengesteld gezin vormen
Voorkant klik hier       Achterkant klik hier

Afgelopen weekend heeft Trouw aandacht besteed aan de toenemende problemen bij echtscheiding met kinderen. De praktijk wijst uit dat als je eenmaal met elkaar een slechte start bij de echtscheiding maakt het lastig, zo niet bijna onmogelijk is, de negatieve spiraal weer om te buigen. Onderzoek heeft uitgewezen dat de negatieve effecten op het welbevinden en de ontwikkeling van de kinderen groot kunnen zijn.

GOED NIEUWS
Het Lorenzhuis heeft een aanpak ontwikkelt waar ouders, die elkaar al helemaal hebben uitgeput in de vechtscheiding, effectieve hulp vinden. Geweldig! Kinderen lijden onder strijdende ouders, zeker wanneer die strijd doorgaat na de scheiding. En ouders lijden onder de machteloos makende strijd. Gebleken is dat een groepsaanpak bij deze problematiek vaak goed werkt.  
De kunst is het niet zover te laten komen.
Sankofa heeft, vanuit pedagogische deskundigheid, een mooi aanbod ontwikkeld.
Sankofa werkt laagdrempelig,  preventief en op maat aan haar missie 'Samen opvoeden'.
Samen ouders blijven na echtscheiding in het belang van de kinderen en  effectief blijven opvoeden verdient goede begeleiding.

Ik weet en ervaar dagelijks dat hulp bij opvoeden geen overbodige luxe is. Ouders vragen daar niet gemakkelijk hulp bij.
Schaamte en een gevoel van falen? De maatschappij verwacht nog dat je het gewoon moet kunnen?
Opvoeden is complexer geworden. Ouders worstelen met de combinatie van werk/privé en de verdeling van de taken hierin. De sekserollen zijn sterk gewijzigd, het huwelijk is niet meer heilig. Waarden en normen in de opvoeding liggen niet meer vast. Kinderopvang, peuterscholen, tussenschoolse opvang, basis- en middelbare scholen, sportverenigingen zijn mede-opvoeders. Heeft een kind pech dan heeft het soms op een dag te maken met veel verschillende opvoedmilieus. Iedereen wil dat kinderen veilig en gezond opgroeien tot gelukkige zelfredzame volwassenen.
Dan moeten we wel de handen ineen slaan.

Je kijkt er als drukke ouders naar uit. Gezellig met het hele gezin op vakantie.
Voorpret en verlangen naar ontspanning en rust. Toch valt mij op dat er nooit zoveel blogs, columns en ebooks worden geschreven als over op vakantie gaan met je gezin. Titels als: “Hoe overleef ik de vakantie”. “Vakantie: hemel of hel?” Dat liegt er niet om.

Stofzuigen onder de wieg van je slapende baby. De nieuwe opvoedmethodiek van beginnende ouders?
Het blijkt maar weer dat op verjaardagen de leukste gesprekken kunnen ontstaan. Op de verjaardag van mijn zwager, een paar weken geleden, was ik in gesprek met mijn oudste nichtje. Steeds meer vrienden en vriendinnen in haar omgeving krijgen kinderen. Ik merk dat ze steeds meer belangstelling krijgt voor wat ik zoal doe als Pedagoog.

Scheiden doet lijden! Afscheid nemen doet pijn!
Het zijn clichés maar helaas, op scheidingssituaties waar kinderen bij betrokken zijn, zeer toepasselijk.
'Gaan scheiden' is net als ooit 'gaan trouwen'. 'Kinderen is een keuze die je als volwassenen (meestal) met je volle verstand maakt.
Wel de lusten niet de lasten? Nee nee zo zijn we niet getrouwd!

 

Als ouder wordt je  overspoelt met tiplijstjes over positieve opvoeding en hoe wel of niet te belonen en/of te straffen.
Ik geef toe dat het vaak lekker concrete handvatten zijn. Ze geven het  gevoel pedagogisch ongewenst gedrag van kinderen in goede banen te kunnen leiden. Deels werkt dit voor de korte termijn ook wel.

Social-media (opvoed)deskundigen strooien die tiplijstjes rond als pepernoten met Sinterklaas.
Als ouder word je daar volgens mij helemaal gek van. Opvoeden is geen lijstje met tips volgen.
Lijsten met tips maken de verwarring vaak alleen maar groter. Zonder te begrijpen waarom het wel of niet werkt zijn ze inhoudsloos en vergeet je ze in de dagelijkse hectische opvoedpraktijk direct weer.

 

Aanleren van zelfbeheersing aan jonge kinderen (=opvoeden)  loont; aldus steeds meer wetenschappelijk onderzoek.

"Dat IQ en afkomst voor een groot deel bepalen hoe rijk, gezond en gelukkig een kind later wordt, is wel bekend.
Uit nieuw onderzoek van twee Britse hoogleraren blijkt, dat zelfbeheersing een belangrijke factor is die in je vroege jeugd kan bepalen welke kant je leven opgaat' (Volkkrant) .

 

Er is veel te doen tegenwoordig over wel of niet straffen en/of belonen.
Het is leuk om dit eens in historisch perspectief te plaatsen.

In de zestiende en zeventiende eeuw, werd er niet beloond op Nederlandse basisscholen het was de plicht van de leerlingen om zich goed te gedragen en als zij dit niet deden, dan kregen ze straf. Kinderen werden opgesloten in een kast of er werd op het schaamte gevoel gewerkt,door de leerling een ezelsbord of ezelsoren te laten dragen. De handplak en de roede behoorden tot de onmisbare attributen van een schoolmeester. 

In de auto op weg naar Amersfoort bedacht ik me dat dit sfeervolle stadje best veel ondernemende vrouwen onder haar vleugels heeft.
Hoe zit dat nou precies? Het antwoord heb ik nog niet gevonden. Maar als hoofdredacteur van de Nieuwsbrief kan ik tenminste wel steeds boeiende EVON-leden interviewen. En na afloop thuiskomen met nieuwe energie.

Ook vandaag overkwam mij dat na een wervelend gesprek met Joke Bakker. Sociaal en klinisch pedagoog in hart en nieren, en sinds kort ondernemer. Sankofa is de naam van Joke’s bedrijf.

 

Een paar weken geleden las ik een artikel met de titel: “Moeders veroordelen elkaar.
Bijna 90 procent van de moeders heeft kritiek op andere moeders.
Ze doen dit over van alles, over het geven van borstvoeding tot vervelende kinderen. Dit blijkt uit onderzoek van Today Moms/Parenting.com onder 26000 vrouwen met kinderen”. Mijn eerste reactie was….wat is dat nu toch vreselijk jammer!
Opvoeden is al zo'n onzeker gebeuren.